당신은 주제를 찾고 있습니까 “nadwrażliwość na dzwięki u dziecka – Nadreaktywność słuchowa“? 다음 카테고리의 웹사이트 you.future-user.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://you.future-user.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Sandra Krajczy 이(가) 작성한 기사에는 조회수 771회 및 좋아요 24개 개의 좋아요가 있습니다.
Jak przebiega leczenie nadwrażliwości? Najskuteczniejsze rezultaty można osiągnąć poprzez „odczulanie dźwiękowe”. Terapia polega na stopniowej ekspozycji dziecka na szum. W miarę postępów i przyzwyczajania się do danego poziomu głośności zwiększa się go, tak aby pacjent stale przesuwał granice swoich możliwości.Nie ma ani leków, ani operacji, które mogłyby wyleczyć nadwrażliwość słuchową. Istnieją jednak środki terapeutyczne, których celem jest wyeliminowanie dyskomfortu i poprawa jakości życia osób dotkniętych hiperakuzją. Jednym z nich jest terapia dźwiękowa podczas snu.Zaburzenia słuchu można dość łatwo rozpoznać. Gdy dziecko denerwuje się w miejscach, w których jest gwarno i głośno, jest nadmiernie pobudzone, agresywne albo płaczliwe, winę może ponosić za to nadwrażliwość słuchowa.
- na dźwięk odkurzacza, suszarki czy karetki zatyka uszy, płacze, jest zaniepokojone.
- niechętnie chodzi na zajęcia grupowe.
- nie lubi chodzić na przedstawienia przedszkolne ze względu na hałas.
- bardzo szybko wychwytuje ciche dźwięki.
Table of Contents
nadwrażliwość na dzwięki u dziecka 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Nadreaktywność słuchowa – nadwrażliwość na dzwięki u dziecka 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Facebook: https://www.facebook.com/Terapis.WspomaganieRozwojuDziecka/
Instagram: https://www.instagram.com/sandrakrajczy/?hl=pl
Terapis Wspomaganie Rozwoju Dziecka www.terapis.pl
Film rozpoczyna serię animacji przedstawiających objawy dysfunkcji integracji sensorycznej u dzieci. Czy dziecko ma objawy nadreaktywności słuchowej? Czy wskazana jest diagnoza zaburzeń przetwarzania słuchowego oraz diagnoza procesów integracji sensorycznej? Czy terapia integracji sensorycznej będzie formą wsparcia dziecka? Czy wskazaniem będzie wprowadzenie treningu uwagi słuchowej?
nadwrażliwość na dzwięki u dziecka 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Nadwrażliwość słuchowa u dzieci. Co robić, gdy hałas boli?
Objawy nadwrażliwości słuchowej · ma problemy z zasypianiem i łatwo się wybudza, · trudno mu skupić uwagę, · w reakcji na niektóre dźwięki zasłania …
Source: www.mjakmama24.pl
Date Published: 2/13/2022
View: 6677
Nadwrażliwość słuchowa – Dlaczego dzieci krzyczą?
Nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne odczucia, czasem graniczące z bólem, związane ze słyszeniem dźwięków. Zazwyczaj poczucie dyskomfortu …
Source: supramedica.pl
Date Published: 12/4/2022
View: 9960
Nadwrażliwość słuchowa. Jak się objawia? – WP parenting
6. Nadwrażliwość słuchowa u dziecka – objawy. Objawy nadwrażliwości słuchowej u dzieci mogą być różne.
Source: parenting.pl
Date Published: 6/12/2022
View: 2964
Funkcjonowanie dziecka z nadwrażliwością słuchową w …
Jak w takim razie może czuć się dziecko nadwrażliwe na bodźce słuchowe? … Nieprzyjemnych dźwięków jest coraz więcej. Gra muzyka, dzieci …
Source: www.wychowaniewprzedszkolu.com.pl
Date Published: 2/5/2022
View: 3193
Nadwrażliwość słuchowa: przyczyny, objawy, leczenie
Jak rozpoznać problem u dziecka? Zaburzenia słuchu można dość łatwo rozpoznać. Gdy dziecko denerwuje się w miejscach, w …
Source: zdrowie.wprost.pl
Date Published: 1/12/2022
View: 8486
Nadwrażliwość na dźwięki – przyczyny, objawy – LIX
W wyniku nadwrażliwości na dźwięki dziecko staje się nerwowe, ma kłopoty z koncentracją i problemy z nauką.
Source: lix.com.pl
Date Published: 10/2/2022
View: 1431
Dlaczego dzieci krzyczą? Nadwrażliwość słuchowa – Słyszę
Z definicji nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne odczucia, czasem graniczące z bólem, związane ze słyszeniem dźwięków, które nie są dokuczliwe dla osób z …
Source: slysze.ifps.org.pl
Date Published: 3/25/2021
View: 3325
Jak pomóc dziecku z nadwrażliwością słuchową?
Czy twoje dziecko często zatyka uszy rękami, chcąc odciąć się od nieprzyjemnych dla siebie dźwięków, które Tobie wydają się być zupełnie normalne?
Source: www.zrozum.pl
Date Published: 1/8/2021
View: 9844
Jak ćwiczyć z dzieckiem nadwrażliwością słuchową, które …
Jeśli to możliwe, uprzedzamy dziecko przed spodziewanymi głośnymi dźwiękami („zaraz będzie głośno, nadjeżdża pociąg”). W pokoju dziecka powinien być dywan i …
Source: www.pracowniasi.pl
Date Published: 2/21/2022
View: 9722
주제와 관련된 이미지 nadwrażliwość na dzwięki u dziecka
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Nadreaktywność słuchowa. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 nadwrażliwość na dzwięki u dziecka
- Author: Sandra Krajczy
- Views: 조회수 771회
- Likes: 좋아요 24개
- Date Published: 2020. 5. 1.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=jBkA1-62Lbs
Jak sprawdzic czy dziecko ma nadwrażliwość słuchowa?
- na dźwięk odkurzacza, suszarki czy karetki zatyka uszy, płacze, jest zaniepokojone.
- niechętnie chodzi na zajęcia grupowe.
- nie lubi chodzić na przedstawienia przedszkolne ze względu na hałas.
- bardzo szybko wychwytuje ciche dźwięki.
Jak leczyc nadwrazliwosc na dzwieki?
Nie ma ani leków, ani operacji, które mogłyby wyleczyć nadwrażliwość słuchową. Istnieją jednak środki terapeutyczne, których celem jest wyeliminowanie dyskomfortu i poprawa jakości życia osób dotkniętych hiperakuzją. Jednym z nich jest terapia dźwiękowa podczas snu.
Jak sprawdzić nadwrażliwość słuchowa?
Zaburzenia słuchu można dość łatwo rozpoznać. Gdy dziecko denerwuje się w miejscach, w których jest gwarno i głośno, jest nadmiernie pobudzone, agresywne albo płaczliwe, winę może ponosić za to nadwrażliwość słuchowa.
Skąd bierze się nadwrażliwość słuchowa?
Skąd się bierze? Przyczyny nadwrażliwości słuchowej nie zostały dokładnie wyjaśnione. Jej występowanie nierzadko wiąże się z szumami usznymi, ale podłożem może być wiele innych zaburzeń działania narządu słuchu i ośrodkowego układu nerwowego.
Jak pomóc dziecku z nadwrażliwością słuchową?
Jak przebiega leczenie nadwrażliwości? Najskuteczniejsze rezultaty można osiągnąć poprzez „odczulanie dźwiękowe”. Terapia polega na stopniowej ekspozycji dziecka na szum. W miarę postępów i przyzwyczajania się do danego poziomu głośności zwiększa się go, tak aby pacjent stale przesuwał granice swoich możliwości.
Czy dziecko z autyzmem zatyka uszy?
Większość Polaków wie, że autyzm istnieje, tyle że kojarzy go z odmiennym zachowaniem – osoba z autyzmem zatyka uszy czy macha rękami, ale autyzm nie jest zaburzeniem zachowania; jest innym i wcale nie gorszym procesem rozwoju – mówi Joanna Ławicka z Fundacji Prodeste.
Co oznacza nadwrażliwość na dźwięk?
Nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne uczucie w uszach powstające pod wpływem głośniejszych dźwięków otoczenia. Większość osób odczuwa w przykry sposób jedynie bardzo głośne dźwięki (powyżej 90-100 dB). Osoby z nadwrażliwością słuchową nie tolerują zwykle dźwięków już znacznie cichszych, np.
Co oznacza nadwrażliwość sensoryczna?
Nadwrażliwość sensoryczna jest stanem, w którym reakcje na spotykane bodźce są nadmierne. Taka osoba czuje się zbombardowana i przytłoczona sygnałami, które dochodzą z zewnątrz.
Jak nazywa się nadwrazliwosc na dzwieki?
Mizofonia to zaburzenie będące jednym z rodzajów nadwrażliwości na dźwięk. Nazwa mizofonia pochodzi od greckich słów: misos, oznaczającego nienawiść i fone – głos. Zaburzenie to określane jest również skrótem SSSS pochodzącym od angielskich słów: Selective Sound Sensitivity Syndrome.
Kiedy dziecko zaczyna reagować na dźwięki?
—6. miesiąca życia dziecko reaguje na głos mamy i taty, a pomiędzy 7. a 10. miesiącem powinno odpowiadać na bodźce akustyczne (nawoływanie, a nawet ciche szmery), odwracając głowę lub patrząc w kierunku źródła dźwięku.
Jak Odwrazliwic dziecko?
niemowląt, które nie raczkowały – dłonie mogą być nadwrażliwe więc trzeba je odwrażliwić (masaż, zabawa z różnymi fakturami, np gąbek do zabawy w kąpieli). Dziecko chwyta palcami, wręcz koniuszkami palców aby jak najmniejsza powierzchnia dłoni miała styczność z przedmiotem czy kawałkiem jedzenia.
Kiedy dziecko zatyka uszy?
„Ktoś zatyka uszy, macha rękami, dziwnie się kiwa” – taka jest „świadomość” jego objawów. Dziś Światowy Dzień Wiedzy o Autyzmie. Pacjenci, ich rodzice i psycholodzy proszą, by nie nazywać go chorobą, ale zaburzeniem rozwojowym.
Jak leczyć nadwrażliwość dotykowa?
Leczenie przeczulicy powinno być przyczynowo-objawowe. W celu łagodzenia bólu pacjentom zalecane są środki przeciwbólowe, leki przeciwpadaczkowe (szczególnie te, które znajdują zastosowanie w leczeniu bólu neuropatycznego) oraz preparaty uspokajające.
Co to jest Mizofonia objawy?
Mizofonia – objawy
Głównym objawem mizofonii jest to, że dany dźwięk wywołuje u pacjenta uczucie lęku, złości, rozdrażnienie, a także objawy fozyczne, np. ból głowy. W zaawansowanym stadium choroby mogą pojawiać się nawet ataki paniki czy agresji w wyniku danego dźwięku.
Jak leczyć nadwrażliwość emocjonalna?
Osoby nadwrażliwe potrzebują odpoczynku – czasu, który spędzą tylko w swoim towarzystwie. Daje im to energię i pozwala zregenerować. Szczególnie po dniu, kiedy bodźców było wiele, znajdowały się w miejscu pełnym ludzi lub tam, gdzie jest głośno.
Kiedy dziecko zaczyna reagować na dźwięki?
—6. miesiąca życia dziecko reaguje na głos mamy i taty, a pomiędzy 7. a 10. miesiącem powinno odpowiadać na bodźce akustyczne (nawoływanie, a nawet ciche szmery), odwracając głowę lub patrząc w kierunku źródła dźwięku.
Co oznacza nadwrażliwość na dźwięk?
Nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne uczucie w uszach powstające pod wpływem głośniejszych dźwięków otoczenia. Większość osób odczuwa w przykry sposób jedynie bardzo głośne dźwięki (powyżej 90-100 dB). Osoby z nadwrażliwością słuchową nie tolerują zwykle dźwięków już znacznie cichszych, np.
Co oznacza nadwrażliwość sensoryczna?
Nadwrażliwość sensoryczna jest stanem, w którym reakcje na spotykane bodźce są nadmierne. Taka osoba czuje się zbombardowana i przytłoczona sygnałami, które dochodzą z zewnątrz.
Jak leczyć nadwrażliwość dotykowa?
Leczenie przeczulicy powinno być przyczynowo-objawowe. W celu łagodzenia bólu pacjentom zalecane są środki przeciwbólowe, leki przeciwpadaczkowe (szczególnie te, które znajdują zastosowanie w leczeniu bólu neuropatycznego) oraz preparaty uspokajające.
Nadwrażliwość słuchowa u dziecka: jakie są objawy?
Nadwrażliwość słuchowa u dzieci
Nadwrażliwość słuchowa, podobnie jak niedosłuch to przypadłość, która dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci. Jest ona jednak jego niemal dokładnym przeciwieństwem niedosłuchu, a proces leczenia przebiega w inny sposób.
Czym objawia się nadwrażliwość słuchowa?
Nadwrażliwość objawia się podwyższoną wrażliwością na dźwięki, które nie wywołują negatywnych reakcji u normalnie słyszących osób. Jej efektem jest najczęściej uczucie dyskomfortu, a zdarza się, że nawet bólu. Dzieci, które cierpią na nadwrażliwość słuchową, z jednej strony często unikają przestrzeni o większym natężeniu dźwięków, z drugiej zaś same są hałaśliwe, krzyczą lub płaczą (jest to częsta rekcja mająca na celu zgłuszenie drażniących dźwięków). Do innych objawów nadwrażliwości należą zasłanianie uszu rękami przy dźwiękach sprzętów domowych, problemy z koncentracją, nadpobudliwość, nerwowe i gwałtowne rekcje na nawet wyjątkowo ciche dźwięki.
Należy podkreślić, że nadwrażliwość słuchowa występuje również u dzieci ze zdrowym narządem słuchu. Zwykle jednak wskazuje na problem powstały w obwodowej części układu słuchowego. Zaburzenie w jej funkcjonowaniu sprawiają, że uaktywnia się mechanizm kompensacyjny – przygłuszone dźwięki są wyrównane podwyższonym natężeniem innych. Nawet w przypadku nadwrażliwości i zdrowego narządu słuchu u dziecka, nie rozwija się ono poprawnie. Zaburzona tolerancja dźwiękowa skutecznie utrudnia socjalizacje młodego człowieka z rówieśnikami i otoczeniem. Przyswajanie informacji oraz doświadczanie nowych rzeczy przebiega w sposób znacząco ograniczony, co może mieć wpływ na całe życie.
W celu podjęcia odpowiedniej terapii konieczne jest wcześniejsze zdiagnozowanie nadwrażliwości. Dlatego należy reagować na wszelkie wymienione wyżej sygnały, nie bagatelizować objawów oraz konsultować je ze specjalistą.
Jak przebiega leczenie nadwrażliwości?
Najskuteczniejsze rezultaty można osiągnąć poprzez „odczulanie dźwiękowe”. Terapia polega na stopniowej ekspozycji dziecka na szum. W miarę postępów i przyzwyczajania się do danego poziomu głośności zwiększa się go, tak aby pacjent stale przesuwał granice swoich możliwości. Generowany dźwięk nie tylko będzie coraz głośniejszy – będzie miał również różne częstotliwości. Skutecznie przeprowadzona terapia, poparta systematyczną i samodzielną pracą, może trwale pomóc dziecku w akceptowaniu odgłosów otoczenia.
W każdym przypadku nadwrażliwości słuchowej, jednym z podstawowych działań (oraz częścią terapii) jest zabezpieczenie słuchu dziecka przed wpływem drażniących dźwięków. Gdy nie jest możliwe odizolowanie dziecka od takich dźwięków, należy zastosować zatyczki do uszu. Rekomendujemy zastosowanie zatyczek Alpine Pluggies Kids, ponieważ są to zatyczki stworzone z myślą o dzieciach. Są dostosowane rozmiarem do dziecięcego kanału słuchowego. Zastosowany filtr akustyczny ma za zadanie obniżyć poziom głośnych dźwięków oraz umożliwia dziecku słyszenie cichszych dźwięków. Pozwoli to np. na łatwiejszą komunikację, ponieważ dziecko będzie słyszało mowę. Zastosowanie zatyczek Pluggies Kids pozwoli ukoić nerwy dziecka zanim terapia zacznie przynosić efekty.
Sklep internetowy: www.sklep.otis.com.pl
Nadwrażliwość słuchowa u dzieci. Co robić, gdy hałas boli?
Nadwrażliwość słuchowa u dzieci. Co robić, gdy hałas boli?
11:59
Nadwrażliwość słuchowa to bolesna przypadłość: to, co dla innych dzieci jest odgłosem ściśle związanym z codziennością, przyjemnym lub obojętnym, dla dziecka z nadwrażliwością słuchową jest nie do zniesienia, a nawet może sprawiać ból. Jak objawia się nadwrażliwość słuchowa, jakie są jej przyczyny i jak ją leczyć?
Autor: thinkstockphotos.com
Nadwrażliwość słuchowa, określana również mianem nadwrażliwości na dźwięki, a czasem także nadreaktywności słuchowej, to jeden z objawów zaburzeń integracji sensorycznej.
Problem ten często występuje również przy autyzmie oraz przy zespole Aspergera, a obserwacje kliniczne potwierdzają, że odczuwa ją również niemal 40 proc. dzieci, narzekających na szumy uszne.
Spis treści
Koronawirus może uszkodzić słuch nieodwracalnie Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam. Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści. Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Objawy nadwrażliwości słuchowej
W dużym skrócie, nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne, a często nawet bolesne odczuwanie dźwięków, które dla osób bez tej przypadłości są zupełnie normalne. Dzieci nadwrażliwe słuchowo nie tolerują najmniejszego hałasu: szczekanie psa, trąbiący samochód, burza, krzyk – to wszystko jest dla nich trudne do zaakceptowania.
Niekiedy wrażliwość jest tak duża, że dziecko nie toleruje nawet codziennych, zupełnie normalnych dźwięków, jak cicha muzyka, czy odgłosy włączonego telewizora. Przy czym przykrość sprawiać mogą dziecku również odgłosy uznane ogólnie za przyjemne, takie jak szum morza czy śpiew ptaków.
Nadwrażliwość słuchową można podejrzewać, gdy dziecko:
ma problemy z zasypianiem i łatwo się wybudza ,
, trudno mu skupić uwagę,
w reakcji na niektóre dźwięki zasłania uszy dłońmi lub wkłada do nich palce,
nie chce się bawić zabawkami, które wydają dźwięki ,
, tam, gdzie jest dość głośno, jest zdenerwowane, wyraźnie pobudzone,
drażnią go dźwięki sprzętów domowych : odkurzacza, suszarki, miksera,
: odkurzacza, suszarki, miksera, słyszy echo tam, gdzie go nie ma,
jest w stanie usłyszeć dźwięki, które dla innych są niesłyszalne,
po powrocie z przedszkola narzeka, że było tam za głośno, jest tym zmęczone,
gdy tylko może, unika miejsc, gdzie z reguły jest głośno : festynów, kinderbali, supermarketów, sal zabaw dla dzieci,
: festynów, kinderbali, supermarketów, sal zabaw dla dzieci, tam, gdzie jest dużo ludzi, nie reaguje na polecenia – jakby się wtedy „wyłączał”,
na co dzień stale chce nosić słuchawki,
często krzyczy, zwłaszcza tam, gdzie występują nieprzyjemne dla niego dźwięki (np. podczas sprzątania, czy w przedszkolu), zagłuszając je w ten sposób odgłosami, które jemu samemu wydają się znajome i bezpieczne.
Przyczyny nadwrażliwości słuchowej
Niekiedy zdarza się, że stan słuchu u dziecka z nadwrażliwością na dźwięki jest całkowicie w normie. Najczęściej jednak to zaburzenie związane jest z jakimiś defektami w obwodowej części narządu słuchu.
W układzie nerwowym człowieka istnieją bardzo silne tzw. mechanizmy kompensacyjne – gdy z jakiegoś powodu zaczyna docierać do niego zbyt mało informacji, rekompensuje to sobie, zwiększając wrażliwość narządów uczestniczących w procesach wykrywania i odbierania dźwięków.
W pewnej chwili to „wzmocnienie” zaczyna jednak wymykać się spod kontroli – receptory i neurony centralne stają się nadmiernie aktywne.
Rodzaje nadwrażliwości słuchowej
Warto wiedzieć, że istnieją różne rodzaje nadwrażliwości słuchowej:
Obwodowa – związana jest z nieprawidłową pracą mięśnia strzemiączkowego, będącego naturalną ochroną dla ucha wewnętrznego przed zbyt głośnymi dźwiękami. Gdy zawodzi, do ucha wewnętrznego dociera więcej energii akustycznej, niż powinno, przez co dźwięki odczuwane są jako zbyt silne, drażniące.
– związana jest z nieprawidłową pracą mięśnia strzemiączkowego, będącego naturalną ochroną dla ucha wewnętrznego przed zbyt głośnymi dźwiękami. Gdy zawodzi, do ucha wewnętrznego dociera więcej energii akustycznej, niż powinno, przez co dźwięki odczuwane są jako zbyt silne, drażniące. Obwodowo-centralna (mieszana) – pojawia się, gdy uszkodzeniu ulegnie tzw. ślimak, czyli część ucha wewnętrznego mająca kształt muszli ślimaka. W następstwie tego uszkodzenia dochodzi do niedosłuchu u dziecka, i występuje zjawisko wyrównania głośności, przez co niektóre dźwięki mogą być odbierane jako nieprzyjemne i bolesne.
– pojawia się, gdy uszkodzeniu ulegnie tzw. ślimak, czyli część ucha wewnętrznego mająca kształt muszli ślimaka. W następstwie tego uszkodzenia dochodzi do niedosłuchu u dziecka, i występuje zjawisko wyrównania głośności, przez co niektóre dźwięki mogą być odbierane jako nieprzyjemne i bolesne. Centralna – związana z niedoborem (choć niektóre badania sugerują, że również i z nadmiarem) serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym.
Dobrze wiedzieć Nadwrażliwość słuchowa to nie to samo, co mizofonia lub fonofobia. Mizofonia to awersja do niektórych dźwięków, fonofobia zaś to lęk przed nimi, wynikająca z nadmiernego i utrwalonego pobudzenia układu limbicznego, który odpowiada za emocje. Cechą wspólną obu tych przypadłości jest tzw. wybiórcza nietolerancja – dziecko nie lubi tylko określonych dźwięków, kojarzących mu się z przykrymi doświadczeniami, inne zaś, nawet dużo głośniejsze, ostrzejsze, bez problemu toleruje. Zdarza się, że wszystkie te trzy przypadłości występują jednocześnie, zdarza się również, że nadwrażliwość słuchowa po leczeniu zmienia się w mizofonię albo w fonofobię.
Leczenie nadwrażliwości słuchowej
Terapia nadwrażliwości na dźwięki zawsze jest indywidualna i zależy od tego, jakich dźwięków dziecko nie toleruje, i jak bardzo są dla niego uciążliwe.
Jedną z metod leczenia jest metoda Tinnitus Retraining Therapy (TRT), w której stosowane są terapie dźwiękiem przy pomocy generatorów szumu szerokopasmowego (tzw. odczulanie na dźwięki).
Inną – terapia, w trakcie której stymulowany jest słuch, oraz ściśle z nim powiązany układ przedsionkowy, znajdujący się w uchu wewnętrznym. Stymulacja układu przedsionkowego to wszelkiego rodzaju zabawy ruchowe, szczególnie na huśtawkach i hamakach, ale też na piłkach czy trampolinie.
Zobacz: Zespół Alicji w Krainie Czarów, czyli rzeczywistość w krzywym zwierciadle
Na czym polega stymulacja słuchu?
Stymulacja słuchu jest bardziej skomplikowana. Na początku należy ocenić, jakie dźwięki nie są przed dziecko tolerowane, a jakie akceptuje.
Te, które akceptuje, wykorzystywane są następnie na początku terapii do stymulacji słuchu, która polega m.in. na przybliżaniu i oddalaniu źródła dźwięku i na ćwiczeniach z instrumentami, których dźwięki dziecko lubi. Stopniowo wprowadzane są dźwięki przez dziecko nieakceptowane – w taki jednak sposób, by nie były uciążliwe.
Na tym etapie maluch sam może generować dźwięki, których nie akceptuje – są one dzięki temu łagodniejsze, gdyż docierają do mózgu dłuższą drogą, niż te pochodzące bezpośrednio z otoczenia (gdy dziecko samo je generuje, dochodzi jeszcze sygnał polecenia, jakie mózg musi wydać ręce naciskającej przycisk instrumentu, dlatego malec ma więcej czasu, by odpowiednio się przygotować).
Ćwiczenia mają formę zabawy, dlatego malec czuje się komfortowo. Z upływem czasu można włączać kolejne, mniej lubiane dźwięki, i zwiększać ich natężenie.
W niektórych przypadkach konieczne bywa również leczenie farmakologiczne, które reguluje poziom serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym.
Terapia nadwrażliwości słuchowej trwa zazwyczaj około roku, a jej pierwsze efekty można zauważyć po kilku miesiącach.
Jak na co dzień możesz pomóc dziecku z nadwrażliwością słuchową?
Niezależnie od fachowej terapii, dziecko z nadwrażliwością słuchową na co dzień należy chronić przed dźwiękami, których nie lubi albo wręcz nie toleruje – nie chodzić tam, gdzie jest głośno, unikać hałasu w domu, mówić ściszonym głosem, na podłodze ułożyć wykładzinę, a w oknach powiesić firany, które wytłumią dźwięki.
Jeśli malec chodzi już do przedszkola, warto uczulić nauczycieli, by ograniczyli mu kontakt z takimi dźwiękami – zaprocentuje to jego zachowaniem: dziecko będzie spokojniejsze, mniej agresywne, lepiej skoncentrowane, słowem – będzie sprawiać mniej problemów.
Nadwrażliwość słuchowa – Dlaczego dzieci krzyczą?
Nadwrażliwość słuchowa – Dlaczego dzieci krzyczą?
Pięcioletni Julek nie tolerował głośnych dźwięków. Bał się nagłych, ostrych uderzeń. Nie lubił dźwięku suszarki czy odkurzacza. Nie chciał uczestniczyć w przedstawieniach przedszkolnych. Uciekał od hałasu i gwaru. Nie znosząc głośnych dźwięków, sam generował ich bardzo dużo – był dzieckiem głośnym. Krzyczał, śpiewał, stukał zabawkami. Ponadto bardzo dużo się ruszał, wszędzie go było pełno. Już na podstawie opisu przedstawionego przez rodziców mogłam zorientować się, że problemem Julka jest nadwrażliwość słuchowa.
Czym jest nadwrażliwość słuchowa?
Nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne odczucia, czasem graniczące z bólem, związane ze słyszeniem dźwięków. Zazwyczaj poczucie dyskomfortu pojawia się przy dźwięku o poziomie natężenia powyżej 90-100 dB.
Dla osób z nadwrażliwością słuchową nieprzyjemne mogą być znacznie cichsze dźwięki.
Jak rozpoznać nadwrażliwość słuchową u dziecka?
na dźwięk odkurzacza, suszarki czy karetki zatyka uszy, płacze, jest zaniepokojone
niechętnie chodzi na zajęcia grupowe
nie lubi chodzić na przedstawienia przedszkolne ze względu na hałas
bardzo szybko wychwytuje ciche dźwięki
źle reaguje nawet na stosunkowo ciche dźwięki jak skrzypienie drzwi, plusk wody, szelest albo nawet szmery
jest pobudzone w miejscu bogatym w bodźce dźwiękowe, w grupie, może prezentować wtedy zachowania trudne, agresywne
Co może powodować nadwrażliwość słuchowa u dziecka?
kłopoty z koncentracją
nadmierne pobudzenie
trudne zachowania
ataki złości
po powrocie do domu może być rozdrażnione, smutne, zmęczone
wieczorem może mieć kłopoty z zasypianiem
próbuje zagłuszyć dźwięki napływające ze środowiska hałasując, krzycząc
Jaka leczyć nadwrażliwość słuchową?
Istnieją różne metody terapeutyczne stosowane u dzieci z nadwrażliwością słuchową.
Są to m.in.: terapia Integracji Sensorycznej, terapia Johansena IAS, terapia Tomatisa i in. Dobór odpowiedniej metody uzależniony jest od objawów jakie występują u danego dziecka, od jego potrzeb, od wieku oraz od wielu innych, indywidualnych czynników.
Długość terapii u każdego dziecka to sprawa indywidualna. Pierwsze efekty terapii można zauważyć już po kilku miesiącach. Dzieci, u których wcześnie postawi się diagnozę i rozpocznie terapię, mają możliwość funkcjonować prawidłowo.
Terapia Integracji Sensorycznej ma na celu zintegrowanie wszystkich zmysłów.
Bazą do prawidłowego funkcjonowania wszystkich zmysłów jest system przedsionkowy, który odpowiada za ruch oraz system proprioceptywny, czyli czucie głębokie. Od tych systemów wychodzimy w terapii SI. Do ćwiczeń, w których wykorzystujemy podwieszany sprzęt taki jak huśtawki czy hamaki, jak również piłki, deskorolki i inne, dodajemy stymulacje słuchowe – różne zabawy z dźwiękami. Stymulując system przedsionkowy poprzez ruch w każdym możliwym kierunku w różnych pozycjach ciała, oddziałujemy pozytywnie na system słuchowy.
Terapie stricte słuchowe (Johansen, Tomatis) również dają pozytywne efekty w leczeniu nadwrażliwości słuchowej. W tych terapiach skupiamy się na oddziaływaniu na zmysł słuchu. Wybór odpowiedniej terapii należy dostosować indywidualnie do każdego dziecka.
Co mogę zrobić dla dziecka jako rodzic?
Warto jak najszybciej podjąć terapię, a do momentu poprawy w funkcjonowaniu, należy zapewnić dziecku warunki do komfortowego życiu wśród dźwięków. Warto dostosować środowisko dziecka do jego potrzeb, aby mogło prawidłowo się rozwijać.
Jak pomóc dziecku w szkole?
Nauczyciele powinni zadbać o to, aby dziecko z nadwrażliwością słuchową przerwy spędzało w sali lekcyjnej, a nie na głośnym korytarzu. Ochrona dziecka z nadwrażliwością słuchową przed przykrymi dla niego dźwiękami zaprocentuje w szkole – zmniejszony poziom stresu poprawi koncentrację na lekcjach. Dziecko będzie też mniej pobudzone czy agresywne. W niektórych przypadkach warto zastanowić się nad zaproponowaniem dziecku słuchawek wygłuszających.
Katarzyna Wysocka
Neurologopeda, Audiofonolog, Terapeuta Integracji Sensorycznej, Provider Johansen IAS, Pedagog Specjalny
Nadwrażliwość słuchowa. Jak się objawia?
Nadwrażliwość słuchowa to sytuacja, w której osoba dotknięta tym problemem nie jest w stanie tolerować odgłosów o niskiej lub średniej częstotliwości. Nietolerancja na codzienne dźwięki może też wskazywać na zaburzenia sensoryczne u dzieci. Jak się objawia? I na czym polega terapia Tomatisa? Odpowiadamy.
Zobacz film: “W co należy wyposażyć przedszkolaka?”
1. Nadwrażliwość słuchowa. Kiedy dźwięk jest problemem?
Nadwrażliwość na dźwięki wymaga z naszej strony czujności. Może być bowiem objawem niektórych chorób, ale też stanowić poważny problem natury psychicznej. Utrudnia funkcjonowanie, wzbudza niepokój. Może prowadzić do rozdrażnienia, a nawet być przyczyną nerwicy.
Wrażliwość na dźwięki to coś normalnego. Każdy z nas źle się czuje, kiedy przez dłuższy czas przebywa w miejscach, w których jest głośno. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy uczucie dyskomfortu wywołują codzienne dźwięki, takie jak szczekanie psa, przejazd tramwaju, odgłos odkurzacza czy płacz dziecka.
2. Nadwrażliwość słuchowa – jak leczyć?
Na nadwrażliwość słuchową nie ma leków, ale to nie oznacza, że osobie dotkniętej tym problemem nie można pomóc. Pozytywne efekty daje terapia, o której warto porozmawiać z audiologiem.
Dobrze jest też udać się do laryngologa, zwłaszcza jeśli nadwrażliwości towarzyszą szumy w uszach. Te z kolei mogą wskazywać na różnego rodzaju schorzenia, m.in. cukrzycę i zapalenie ucha środkowego.
3. Co to jest mizofonia?
Niekiedy nadwrażliwość słuchowa jest błędnie określana jako mizofonia. Co to za schorzenie? To brak tolerancji dla sygnałów akustycznych, które towarzyszą nam w codziennym życiu, takich jak: pisanie na klawiaturze, przezuwanie, przełykanie, tykanie zegara, a nawet oddychanie.
Mizofonia znacząco obniża jakość życia. Nie tylko utrudnia codzienne funkcjonowanie, ale też może prowadzić do poważych problemów ze zdrowiem psychicznym.
4. Jak leczyć mizofonię?
W przypadku mizofonii konieczne jest wykluczenie innych chorób, które mogą powodować to zaburzenie, m.in. zaburzeń lękowych, choroby afektywnej dwubiegunowej, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.
Mizofonię leczy się podczas psychoterapii (najczęściej w nurcie poznawczo-behawioralnym). Pomóc może również relaksacja.
5. Nadwrażliwość słuchowa u dziecka. Jak rozpoznać?
O ile my, dorośli, możemy powiedzieć o swoich odczuciach słysząc określone dźwięki, o tyle nadwrażliwość słuchowa u dzieci bywa często rozpoznawana dość późno. A to dlatego, że najmłodsi często nie mówią wprost o swoich odczuciach. Nie wiedzą, że ich reakcja na dany dźwięk jest nadmierna lub też nie łączą rozdrażnienia z hałasem.
6. Nadwrażliwość słuchowa u dziecka – objawy
Objawy nadwrażliwości słuchowej u dzieci mogą być różne. Nasza pociecha może zatykać uszy lub płakać na dźwięk odkurzacza lub kiedy w bliskiej odległości usłyszy sygnał pojazdów ratunkowych. Zdarza się też, że jest bardzo niespokojne w miejscach, gdzie jest głośno, np. w supermarkecie. Niekiedy problemy z nadwrażliwością słchową u dziecka sprawiają, że nie chce ono chodzić do przedszkola lub zachowuje się w nim agresywnie (co jest wynikiem rozdrażnienia).
Warto zachowac czujność, zwłaszcza że nadwrażliwość słuchowa może wskazywać na zaburzenia sensoryki u dzieci.
7. Co to są zaburzenia sensoryczne?
Nadwrażliwość sensoryczna pojawia się wtedy, gdy układ nerwowy nieprawidłowo organizuje bodźce zmysłowe. Może dotyczyć systemu słuchowego, czuciowego (dotyk i czucie głębokie), węchowego, smakowego, wzrokowego, a także zmysłu równowagi.
Nadwrażliwość sensoryczna u dziecka objawia się na różne sposoby. Dzieci sensoryczne mogą mieć problem w rozróżnianiu stron lub nie tolerować np. metek w ubraniach. Mogą też mieć znacznie obniżoną aktywność, albo wręcz przeciwnie – być mocno pobudzone. Wsród objawów SI są też zaburzenia mowy, problemy z koncentracją lub też wspomniana wcześniej nadwrażliwość na dźwięki.
Wrażliwość sensoryczna wymaga otoczenia dziecka specjalistyczną opieką, m.in. psychologiczną. Chodzi o to, by pomóc mu funkcjonować bez ograniczeń. Można to zrobić za pomocą terapii, która, by przynieść rezultaty, musi być długotrwała. W przypadku nadwrażliwości słuchowej pomóc może metoda Tomatisa.
8. Terapia Tomatis. Co to jest?
Trening słuchowy Tomatisa to rodzaj stymulacji neurosensorycznej. Za jej pomocą pacjent uczy się świadomego odbierania bodźców dźwiękowych. To poprawia jego funkcjonowanie. Metodę opracował prof. Alfred Tomatis (1920-2001), francuski otolaryngolog, neurolog, foniatra.
9. Terapia Tomatisa. Na czym polega?
W terapii Tomatisa zastosowanie znalazło tzw. “elektroniczne ucho”, które pozwala “wyćwiczyć” ucho pacjenta poprzez stymulację centralnego układu nerwowego (zwłaszcza korę mózgową). Pacjent ma nałożone słuchawki, za pomocą których słucha dźwięków o wysokiej częstotliwości. Te nie tylko stymulują organizm, ale tez pozwalają się zrelaksować, wyciszyć.
10. Tomatis. Dla kogo?
Metoda Tomatisa może być stosowana u dorosłych i u dzieci. Stosuje się ją w terapii autyzmu, zaburzeń mowy, problemów z koncentracją, depresji, a także nadpobudliwości psychoruchowej.
W przypadku dorosłych wspomaga terapię zaburzeń psychicznych (m.in. nerwicy, depresji), ale też pomaga w redukcji stresu i zwiększa poziom koncentracji.
Funkcjonowanie dziecka z nadwrażliwością słuchową w grupie przedszkolnej
Przedszkole, sala przedszkolna, szatnia, stołówka to miejsca, w których panuje bogactwo różnorodnych bodźców, w tym dźwięków. Większość nauczycieli zapewne nieraz odczuła ulgę po wyjściu z sali czy budynku. Błoga cisza po opuszczeniu tych miejsc jest niekiedy wręcz dziwna. Mówimy tu o osobach, które nie mają problemów z przetwarzaniem bodźców słuchowych, a jednak po pewnym czasie ulegają przeciążeniu. Jak w takim razie może czuć się dziecko nadwrażliwe na bodźce słuchowe? Przyjrzyjmy się, jak może wyglądać typowy dzień takiego dziecka.
Wejście do szatni, w której już jest kilku kolegów, może wiązać się z ich głośniejszym okrzykiem na powitanie. Po przebraniu się czas na mycie rąk, ponieważ zaraz rozpocznie się śniadanie. W łazience już ktoś myje ręce i głośno się śmieje, z kabiny dobiega odgłos spuszczanej wody, robi się coraz głośniej. Przy okazji ktoś, wchodząc, z impetem trzasnął drzwiami.
Przedszkolaki śniadanie jedzą wspólnie. Na stołówce jest już sporo dzieci, wszystkie śmieją się, rozmawiają, ktoś krzyczy, że chce dolewkę herbaty, ktoś inny płacze, bo nie zdążył pożegnać się z mamą.
Po śniadaniu czas na mycie zębów. Cała grupa udaje się do łazienki, jest głośno i tłoczno, w dodatku pogłos pomieszczenia podwaja dyskomfort.
Następne są zajęcia. Nauczyciel, aby rozruszać grupę, zaprasza wszystkich do wspólnego śpiewania. Niektórzy już zbierają się w kręgu, ale nie wszyscy, więc nauczyciel nawołuje, aby i oni dołączyli. Nieprzyjemnych dźwięków jest coraz więcej. Gra muzyka, dzieci śpiewają, niektóre krzyczą…
Po zajęciach czas na spacer. Grupa kieruje się do łazienki, korzystanie z toalety ponownie wiąże się z przeraźliwymi dźwiękami, woda spuszczana jest wielokrotnie…
W szatni dzieci radośnie opowiadają pani, jak minął im poprzedni dzień, co robiły po przedszkolu, kto je odwiedził, czym się bawiły, przekrzykują się nawzajem. Nagle wybucha sprzeczka, kto ma stać w pierwszej parze z wychowawcą, ktoś z niezadowolenia krzyczy… Jak tu skupić się na ubieraniu, uszy bolą od hałasu, głowa pęka i jeszcze ten strach, który ogarnia coraz bardziej… Najlepiej będzie zatkać uszy, a może lepiej uciec z szatni, wtedy będzie ciszej… Co zrobić? Próbuję zebrać myśli, niestety, zamieszanie mi nie pomaga, zaczynam płakać z bezsilności… Dzieci, widząc, że płaczę, wołają panią, ale ponieważ krzyczą, ja nie wytrzymuję, wybucham i uderzam kolegę, który stoi obok…
Brzmi nieprawdopodobnie? Wydaje się, że to przejaskrawiony opis? Tymczasem tak może wyglądać dzień, a właściwie namiastka każdego dnia dziecka nadwrażliwego słuchowo. Warto postawić się na jego miejscu i zastanowić, co ono czuje i przede wszystkim – jak się czuje. Warto przeanalizować, czy te wszystkie mocno przeciążające sytuacje nie mają wpływu na jego samopoczucie, zachowanie, koncentrację?
Dziecko nadwrażliwe słuchowo z całą pewnością nie będzie czuło się bezpiecznie nie tylko z powodu tego, że w przedszkolu jest głośno, ale też dlatego, że spora część dźwięków jest nagła i nieprzewidywalna. Dzieci nadwrażliwe na bodźce słuchowe mogą skarżyć się na hałasy, mogą zatykać uszy lub protestować przed wejściem do miejsc czy pomieszczeń, w których jest zbyt duże natężenie dźwięków. Mogą uciekać od hałasów, reagować raptownie i niespodziewanie. Charakterystyczne jest dla nich nucenie lub mówienie pod nosem w celu odcięcia się od przeszkadzających dźwięków. Wszelkie nietypowe reakcje nie muszą być odpowiedzią na hałasy typu krzyk, szczekanie psa, głośna muzyka, burza czy odgłosy sprzętów domowych, takich jak mikser czy odkurzacz. Niekiedy trudne do zaakceptowania są zwykłe dźwięki, takie jak instrumenty, zabawki dźwiękowe, a nawet suszarka do rąk czy spłuczka w toalecie. Problemem są również wysokie tony, czyli przykładowo dźwięk kredy, którą ktoś pisze po tablicy. Zdarza się, że nadwrażliwcy zwracają uwagę nawet na odgłos zapalonej jarzeniówki lub buczenie ładowarki podłączonej do kontaktu.
Reakcje negatywne mogą być też spowodowane dźwiękami przyjętymi jako ogólnie przyjemne i relaksujące, np. śpiew ptaków. Odgłosy te niekiedy bywają wręcz paraliżujące; powodują, że dziecko odmawia współpracy czy wejścia do danego pomieszczenia. Dzieci nadwrażliwe słuchowo mogą mieć problem z zaakceptowaniem dźwięków sztućców czy odgłosów, które wydaje chrupkie jedzenie, co może skutkować wybiórczym jedzeniem.
Jako że trudno jest odciąć się od dźwięków, zwłaszcza jeśli w danym pomieszczeniu jest więcej osób, dla tej grupy dzieci pobyt w przedszkolu to nieustanny lęk i strach. Charakteryzuje je nieustanna czujność słuchowa i ogólny niepokój. Przeciążenie sensoryczne może powodować większą męczliwość, zmiany w zachowaniu, trudności ze skupianiem uwagi. Dzieci te mogą stać się nadpobudliwe, a ich zachowanie może być nieprzewidywalne, często niewspółmierne do sytuacji.
Dlatego też oprócz regularnej terapii integracji sensorycznej, jak również treningów słuchowych, którym często są poddawane dzieci prezentujące trudności w modulowaniu wrażeń słuchowych, zaleca się modyfikację otoczenia, w którym przebywa dziecko.
Oczywiście na pewne dźwięki nie mamy wpływu – trudno, aby dzieci ze sobą nie rozmawiały, aby się nie śmiały, nie zabronimy im też śpiewać. Możemy jednak spojrzeć na salę i przedszkole oczami, a właściwie uszami, dziecka nadwrażliwego na bodźce słuchowe i zmienić to, co również pozostałym dzieciom przyniesie komfort.
Po pierwsze, wygłuszenie sali. Obecne sale są bardzo duże, w oknach nie wiszą zasłony, na podłodze zwykle są panele – to wszystko powoduje charakterystyczny pogłos. Można go jednak uniknąć, umieszczając na ścianach tablice korkowe, przykrywając podłogę wykładziną czy nawet niewielkim dywanem. Nogi krzesełek i stołów warto obić filcowymi podkładkami, które zapobiegną nieprzyjemnym odgłosom w trakcie odsuwania i przysuwania.
Warto też z grupą wypracować „kodeks”, w którym obrazowo będziemy informować o zbyt dużym natężeniu dźwięków. To może być zegar z kolorami lub lampka alarmowa, którą zapalimy, kiedy w sali będzie zbyt duży hałas. Ustalona z grupą kolorystyka na zegarze pozwoli uniknąć sytuacji, kiedy podnosimy głos. Pamiętajmy, że dzieci zwykle nas naśladują. Jeśli my zaczynamy mówić głośniej, automatycznie grupa robi podobnie. Uważnie i umiejętnie modulujmy nasz głos, zdecydowanie powinien on być bardziej jednostajny. W sytuacjach, w których wiemy, że może być głośniej (bal karnawałowy, koncert czy przedstawienie), zawsze warto wcześniej uprzedzić dziecko o możliwości pojawienia się ewentualnego hałasu. Jeśli zaobserwujemy nietypowe zachowanie lub niepokój u dziecka, warto umożliwić mu opuszczenie pomieszczenia. W trakcie przedstawień już nasza bliskość i obecność pozwoli dziecku czuć się bezpieczniej. Pozwólmy mu usiąść nam na kolanach, przytulmy, kiedy zaobserwujemy wyraźny niepokój, nie zabraniajmy zatykać us…
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań magazynu “Wychowanie w Przedszkolu”
Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
…i wiele więcej! Sprawdź
Twoje dziecko jest agresywne? Być może cierpi na nadwrażliwość słuchową
Nadwrażliwość słuchowa to zaburzenie słuchu, które utrudnia codzienne funkcjonowanie. Zwykłe dźwięki takie jak skrzypnięcie drzwi, szczekanie psa czy odgłosy klaksonów na ulicy dla osoby dotkniętej tym zaburzeniem stają się nie do zniesienia. Jakie są przyczyny nadwrażliwości słuchowej i czy można ją leczyć?
Czym jest nadwrażliwość słuchowa?
Nadwrażliwość słuchowa to zaburzenie słuchu, które może wpływać na całe życie pacjenta. Wymaga diagnostyki u audiologa i podjęcia stosownej terapii. Powoduje nie tylko problemy z codziennym funkcjonowaniem, ale utrudnia również funkcjonowanie w grupie społecznej takiej jak przedszkole czy szkoła.
Objawy zaburzenia
Nadwrażliwość słuchowa objawia się:
nadmierną reakcją na dźwięki
agresją i złością w hałaśliwych i głośnych miejscach
nieumiejętnością funkcjonowania w grupie
Jak rozpoznać problem u dziecka?
Zaburzenia słuchu można dość łatwo rozpoznać. Gdy dziecko denerwuje się w miejscach, w których jest gwarno i głośno, jest nadmiernie pobudzone, agresywne albo płaczliwe, winę może ponosić za to nadwrażliwość słuchowa. Jeśli dziecko samo generuje dużo hałasu, ale nie lubi, gdy głośne dźwięki pojawiają się gdzieś w jego otoczeniu, również może cierpieć na zaburzenia słuchu.
Maluch dotknięty tymi zaburzeniami może niechętnie chodzić do przedszkola czy szkoły. Może mieć problemy z adaptacją w grupie, nie lubić sportów zespołowych, które generują duży hałas. Niektóre dzieci unikają również miejsc takich jak place zabaw czy sale zabaw, ponieważ nie radzą sobie z nadmiarem bodźców. Po powrocie z takich miejsc są pobudzone albo rozdrażnione, trudno je uspokoić.
Przyczyny nadwrażliwości
Zaburzenie słuchu może być spowodowane przez wiele czynników:
nieodpowiedni poziom serotoniny – hormonu odpowiadającego za komunikację komórek nerwowych i przewodzenie impulsów
niedosłuch i uszkodzenie ślimaka
zaburzenia ucha środkowego
Konsekwencje zaburzenia
Często rodzicom wydaje się, że mają niegrzeczne lub trudne dziecko. Nie dość że generuje dużo hałasu, krzyczy i biega, to jeszcze ma trudności z zasypianiem czy wyciszeniem, jest zbyt pobudzone, a pod wpływem emocji zachowuje się agresywnie lub wpada w histerię.
Tymczasem winę mogą ponosić za to zaburzenia słuchu, które sprawiają, że dziecko nie radzi sobie z dźwiękami znajdującymi się wokół niego i próbuje je zagłuszyć swoim zachowaniem. Warto jak najwcześniej zdiagnozować problem i rozpocząć odpowiednią terapię, by pomóc dziecku funkcjonować w codziennym życiu. Im dłużej będzie radziło sobie samodzielnie, tym problemy będą się nawarstwiać i powodować większe kłopoty z zachowaniem społecznym dziecka.
Leczenie
Nadwrażliwość słuchową leczy się za pomocą terapii. Skuteczną metodą jest tzw. terapia dźwiękiem nazywana również terapią TRT. Polega na oddziaływaniu na organizm dziecka dźwiękiem emitowanym za pomocą generatorów szumu szerokopasmowego.
Inną metodą terapii jest integracja sensoryczna, która wykorzystuje zabawy ruchowe. Aktywizują one układ przedsionkowy za pomocą ruchu z wykorzystaniem huśtawek, trampolin, piłek i innych sprzętów sportowych.
Efekty takiej terapii mogą być widoczne w różnym czasie w zależności od natężenia problemu z jakim zmaga się dziecko. Czasem wystarczy kilka miesięcy terapii, by zauważyć wyraźną poprawę.
Istotna jest również rola rodziców i ułatwienie dziecku funkcjonowania w codziennym życiu. Warto nauczyć się je wyciszać, ograniczać mu głośne bajki, wizyty w centrach handlowych i hałaśliwych sklepach czy inne bodźce, które je denerwują lub nadmiernie pobudzają. Jeśli środowisko domowe będzie dostosowane do jego potrzeb, będzie mogło lepiej się rozwijać.
Czytaj też:
Trzeci migdał: przyczyny, leczenie. Jak obkurczyć trzeci migdał u dziecka?
Nadwrażliwość na dźwięki – przyczyny, objawy
Nadwrażliwość na dźwięki to problem, który może nie tylko utrudniać, lecz także nawet uniemożliwiać codzienne funkcjonowanie. Niektóre odgłosy mogą wręcz wywoływać ból u osoby dotkniętej tym zaburzeniem. Najczęściej nadwrażliwość słuchową nazywamy hiperakuzją – należy odróżniać ją od innego zaburzenia, zwanego mizofonią. Czym różnią się obie te przypadłości i jak przebiega ich leczenie?
Spis treści:
Nadwrażliwość na dźwięki – leczenie na dźwięki – objawy
Hiperakuzja różni się od mizofonii przede wszystkim objawami. Pierwsza z tych przypadłości polega na nadwrażliwości dotkniętej nią osoby na dźwięki dnia codziennego, w tym również te o niskiej i średniej częstotliwości. Osoba cierpiąca na mizofonię będzie z kolei wyjątkowo wyczulona na ściśle określone, najczęściej powtarzane dźwięki, na przykład pociąganie nosem, mlaskanie i przeżuwanie, pisanie na klawiaturze czy kapanie z kranu. Warto też zaznaczyć, że nadwrażliwość na dźwięki nie wiąże się z lepszym słuchem u osoby nią dotkniętej, a jedynie z zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Do najczęstszych objawów nadmiernej wrażliwości słuchowej należą: rozkojarzenie, drażliwość, problemy z zapamiętywaniem informacji, niepokój czy niechęć do przebywania w miejscach publicznych. Niekiedy mogą pojawić się także szumy uszne czy nawet ból ucha.
Nadwrażliwość na dźwięki – z jakimi problemami i chorobami się wiąże?
Zbyt wysoka wrażliwość na dźwięki łączy się również z występowaniem innych problemów ze zdrowiem zarówno fizycznym, jak i psychicznym. U pacjentów bardzo często rozpoznaje się również: PTSD (zespół stresu pourazowego), autyzm bądź zespół Aspergera, silne migreny, szumy uszne, zapalenie opon mózgowych, astmę, wirusowe infekcje ucha wewnętrznego, depresję lub boreliozę. Na nadwrażliwość tę często cierpią także dotknięci zespołem Williamsa bądź osoby po urazie kręgosłupa lub głowy. W niektórych przypadkach nadwrażliwość na dźwięki może też wynikać z wpływu toksyny lub reakcji alergicznej organizmu na leki.
Nadwrażliwość na dźwięki a nerwica
Nadwrażliwość na dźwięki to przyczyna nieustającego stresu. W jej wyniku pacjenci mogą mieć poważne problemy z normalnym funkcjonowaniem – niekiedy jest ono wręcz niemożliwe. U takich osób bardzo często diagnozuje się zaburzenia lękowe (nerwicę). Mogą one dotknąć zarówno dzieci, jak i dorosłych. Aby poprawić komfort życia, konieczne jest wdrożenie odpowiedniej terapii, w tym również psychologicznej.
Nadwrażliwość na dźwięki – przyczyny
Nadwrażliwość na dźwięki wynika z nieprawidłowego przebiegu procesów w drogach słuchowych. Najczęściej wyróżnia się dwa typy: nadwrażliwość obwodową i nadwrażliwość centralną. Pierwszy typ oznacza problemy dotyczące pracy mięśnia strzemiączkowego. Jego zadaniem jest ochrona części ucha środkowego, nazywanej ślimakiem, przed głośnymi dźwiękami. Przy nieprawidłowościach w pracy tego mięśnia do ucha dociera więcej energii akustycznej, co powoduje dyskomfort, a niekiedy nawet ból. Nadwrażliwość centralna wiąże się z kolei z zaburzeniami serotoniny (neuroprzekaźnika) w ośrodkowym układzie nerwowym. Wpływa to nie tylko na nadwrażliwość na dźwięki, lecz także na występowanie innych zaburzeń związanych z niewłaściwym funkcjonowaniem układu limbicznego w mózgu, w tym obniżonego samopoczucia. Niekiedy wyróżnia się także trzeci typ, obwodowo-centralny, który jest powiązany z uszkodzeniem ślimaka. Towarzyszy temu tak zwany objaw wyrównywania głośności, czyli zbyt szybkiej aktywacji neuronów, niewspółmiernej do rzeczywistego natężenia dźwięku, co prowadzi do nadmiernej reakcji na dźwięki.
Nadwrażliwość na dźwięki – diagnostyka
Jeśli zauważysz u siebie objawy typowe dla nadwrażliwości na dźwięki, udaj się do specjalisty – laryngologa, audiologa lub otolaryngologa. Jeżeli do zaburzeń doszło w wyniku urazu mechanicznego, postawienie diagnozy zwykle jest dość proste. Nieco więcej problemów pojawia się przy zaburzeniach funkcjonowania układu nerwowego. Niezwykle istotne jest również wykluczenie schorzeń dających takie objawy. W tym celu często konieczna jest wizyta u neurologa, a niekiedy nawet psychiatry. Czasem nadwrażliwość słuchowa bywa mylona z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi lub lękowymi, a nawet chorobą afektywną dwubiegunową. W przypadku dzieci należy odróżniać ją również od ADHD.
Nadwrażliwość na dźwięki u dzieci
Nadwrażliwość dźwiękowa u dzieci zazwyczaj jest trudniejsza w diagnostyce. Bardzo ważna jest tu wnikliwa obserwacja ze strony opiekuna. O zbyt wysokiej wrażliwości na dźwięki u kilkulatka mogą świadczyć między innymi:
niechęć do brania udziału w zabawach grupowych lub wydarzeniach, takich jak przedstawienia;
zatykanie uszu przy kontakcie z intensywnym dźwiękiem, jak syreny czy głośne sprzęty domowe, zwykle połączone z wyraźnym zaniepokojeniem czy nawet płaczem;
szybkie wychwytywanie cichych dźwięków;
niepokój, a nawet agresja w miejscach publicznych, w których dziecko jest wystawione na wiele rozmaitych bodźców;
negatywne reakcje nawet na ciche dźwięki.
W wyniku nadwrażliwości na dźwięki dziecko staje się nerwowe, ma kłopoty z koncentracją i problemy z nauką. Mogą pojawić się również zaburzenia snu. Co więcej, dzieci dotknięte tym problemem same często mogą zachowywać się głośno, na przykład krzyczeć. Wynika to z próby zagłuszenia wywołujących dyskomfort hałasów z otoczenia.
Nadwrażliwość na dźwięki – leczenie
Leczenie nadwrażliwości słuchowej zależy przede wszystkim od przyczyny wystąpienia problemu. Nieco inaczej może też wyglądać terapia dziecka i dorosłego. W przypadku młodszych pacjentów leczenie zwykle daje szybsze efekty, a w przypadku starszych będzie wymagać nieco cierpliwości. Farmakoterapia stosowana jest wyłącznie w przypadku osób, u których zostały rozpoznane zaburzenia neurologiczne. Najczęściej jednak kuracja pacjentów z nadwrażliwością słuchową polega na leczeniu behawioralnym i zachowawczym. Istotna jest tu głównie psychoterapia, choć stosuje się również inne metody:
terapia dźwiękiem podczas snu – polega na stymulacji delikatnymi dźwiękami, często tak zwanym białym szumem; nie stosuje się słuchawek, lecz raczej stara się mieszać dźwięki terapeutyczne z odgłosami otoczenia;
terapia regulacji słuchowej – w jej przebiegu istotne jest słuchanie muzyki przez określoną ilość czasu w ciągu dnia; muzyka powinna mieć różne natężenie;
TRT (ang. tinnitus retraining therapy) – prowadzona pod okiem specjalisty, polega na wystawianiu pacjenta na działanie dźwięków szerokopasmowych o różnych stopniach intensywności, która jest powoli, systematycznie zwiększana;
metoda maskowania – polega na odwracaniu uwagi pacjenta od nieprzyjemnych dla niego dźwięków poprzez maskowanie ich innymi odgłosami.
Bardzo istotne jest też, aby pacjent nie stosował zatyczek do uszu. To nie tylko nie rozwiąże problemu, lecz może go także zwiększyć. Niekorzystne jest również częste stosowanie słuchawek, szczególnie w miejscach publicznych, ponieważ może prowadzić do zwiększenia izolacji osoby cierpiącej na nadwrażliwość słuchową.
Lek. Michał Dąbrowski
Dlaczego dzieci krzyczą? Nadwrażliwość słuchowa
Pięcioletni Julek nie tolerował głośnych dźwięków. Przy muzyce często zatykał uszy, nie lubił zabawek dźwiękowych. Bał się nagłych, ostrych uderzeń. Uciekał od hałasu i gwaru. Nie znosząc głośnych dźwięków, mówił bardzo głośno. Był dzieckiem nadpobudliwym i nadmiernie ruchliwym. Już na podstawie opisu jego zachowania przez rodziców mogłam zorientować się, że problemem Julka jest nadwrażliwość słuchowa.
Z definicji nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne odczucia, czasem graniczące z bólem, związane ze słyszeniem dźwięków, które nie są dokuczliwe dla osób z normą słuchową. Zazwyczaj poczucie dyskomfortu pojawia się przy dźwięku o poziomie natężenia powyżej 90–100 dB. Dla osób z nadwrażliwością słuchową nieprzyjemne mogą być znacznie cichsze dźwięki. Ten problem występuje najczęściej u dzieci. Jak go rozpoznać? Na dźwięk odkurzacza, suszarki czy karetki zatykają uszy. Te ze słuchem znacznie nadwrażliwym źle reagują nawet na stosunkowo ciche dźwięki, jak na przykład skrzypienie drzwi, plusk wody, szelest albo nawet szmery. Taka nadwrażliwość słuchowa jest źródłem innych problemów. Do najczęstszych należą kłopoty z koncentracją, nadmierne pobudzenie, trudne zachowania. W sytuacji, gdy dziecko z nadwrażliwością słuchową usłyszy nagły, ostry dźwięk, może wybuchać gniewem albo zachowywać się agresywnie. Ponadto, szybciej niż inne dzieci może osiągać stan przeciążenia sensorycznego, szczególnie po całym dniu, kiedy efekty działań wielu bodźców kumulują się. Dlatego w przedszkolu lub szkole przykleja mu się etykietkę „niegrzeczny”. Po powrocie do domu może być rozdrażnione, smutne, zmęczone, a wieczorem ma kłopoty ze snem. Dla rodziców i opiekunów mylące jest to, że dziecko, które wydaje się być wyjątkowo wrażliwe na hałas, samo jest głośne, np. krzyczy, klaszcze. Takie reakcje łatwo jednak uzasadnić – głośnym zachowaniem próbuje ono zagłuszyć dźwięki ze środowiska, które są dla niego dokuczliwe.
Więcej w wydaniu wrzesień/październik 5/145/2015
KUP TERAZ
http://www.ifps.org.pl/web/wydawnictwa/isklep.php
Jak pomóc dziecku z nadwrażliwością słuchową?
Jak pomóc dziecku z nadwrażliwością słuchową?
Czy twoje dziecko często zatyka uszy rękami, chcąc odciąć się od nieprzyjemnych dla siebie dźwięków, które Tobie wydają się być zupełnie normalne? Unika głośnych miejsc, a jeśli już musi w takich przebywać, jest ogromnie wyczerpane?
Czy głośne zjawiska pogodowe, na przykład deszcz czy wiatr, nie wspominając o burzy, wywołują w nim lęk? Czy kiedy Tobie wydaje się, że jest cicho, Twoje dziecko słyszy tykanie zegara na ścianie, szuranie krzesłem przez sąsiada na górze, kartkowanie książki przez siostrę w drugim pokoju? Czy Twoje dziecko zachowuje się jakby było na nieustannej „czujce”, wsłuchując się w dźwięki z otoczenia? A może często pomrukuje, wokalizuje i samo generuje różne dźwięki, w tym głośne krzyki (nad tymi dźwiękami w końcu ma kontrolę)? Prawdopodobnie towarzyszą temu trudności z koncentracją uwagi i problemy z zapamiętywaniem tego co słyszy? Być może również Twoje dziecko ma problemy ze snem; śpi płytko i niespokojnie lub wybudza się ze snu z płaczem lub krzykiem?
To wszystko mogą być bezpośrednie i pośrednie objawy nadwrażliwości słuchowej, która bardzo utrudnia normalne funkcjonowanie i często ma bardzo niekorzystny wpływ na relacje społeczne.
Specjalistycznym sposobem zmniejszania/likwidowania nadwrażliwości słuchowych jest Indywidualna Stymulacja Słuchu metodą Johansena. Ważne jest jednak przy tym przestrzeganie pewnych zasad w codziennym życiu z osobami cierpiącymi na nadwrażliwości słuchowe, które poprawią komfort ich życia i uczynią otaczające środowisko bardziej przyjaznym akustycznie.
WSKAZÓWKI:
– nie zaskakuj dziecka, uprzedzaj je o możliwości wystąpienia hałasu;
– mów spokojnie, nie krzycz;
– zadbaj o przestrzeń, w której dźwięki nie będą się „odbijały” od ścian (dywan na podłodze, zasłony w oknach);
– stosuj odczulanie dźwiękami naturalnymi (wycieczki do lasu, nad morze) oraz dźwiękami specjalnymi (np. nagrania dźwięków przyrody);
– baw się z dzieckiem w zabawy dźwiękowe – np. Bim Bom, Co to? Kto to?, Świat dźwięków, memo dźwiękowe;
– baw się z dzieckiem w wyszukiwanie dźwięków z otoczenia (przy okazji ćwiczycie również słuchową pamięć sekwencyjną);
– podczas zabaw ruchowych z dzieckiem, staraj się włączać elementy dźwiękowe, takie jak muzyka odtwarzana oraz instrumenty „żywe” o różnym natężeniu – w ten sposób dziecko oswaja się z takimi dźwiękami;
– w klasie szkolnej dziecko powinno pracować w małych grupach, z dala od okna;
– szczególnie podczas odrabiania lekcji czy nauki, redukuj akustyczne bodźce rozpraszające (tv, radio, wentylator, odkurzacz itp.);
– kiedy planujecie wyjście w miejsce „głośne”, zaproponuj dziecku słuchawki wygłuszające dźwięki (cena ok 70 zł), raczej unikajcie zatyczek do uszu.
Wspomniane powyżej sposoby ułatwią twojemu dziecku codzienne funkcjonowanie, ale nie łagodzą nadwrażliwości słuchowej, lecz polegają wyłącznie na osłabianiu siły odczuwanych bodźców. Indywidualna Stymulacja Słuchu metodą Johansena pozwala znacząco zmniejszyć lub wręcz całkowicie wyeliminować ten problem – profesjonalnie prowadzona stymulacja z czasem pozwala dziecku funkcjonować bez przeszkód i ograniczeń nawet w głośnym otoczeniu, które dziś może być dla niego nie do zniesienia.
Nadwrażliwość słuchowa – Dlaczego dzieci krzyczą?
Nadwrażliwość słuchowa – Dlaczego dzieci krzyczą?
Pięcioletni Julek nie tolerował głośnych dźwięków. Bał się nagłych, ostrych uderzeń. Nie lubił dźwięku suszarki czy odkurzacza. Nie chciał uczestniczyć w przedstawieniach przedszkolnych. Uciekał od hałasu i gwaru. Nie znosząc głośnych dźwięków, sam generował ich bardzo dużo – był dzieckiem głośnym. Krzyczał, śpiewał, stukał zabawkami. Ponadto bardzo dużo się ruszał, wszędzie go było pełno. Już na podstawie opisu przedstawionego przez rodziców mogłam zorientować się, że problemem Julka jest nadwrażliwość słuchowa.
Czym jest nadwrażliwość słuchowa?
Nadwrażliwość słuchowa to nieprzyjemne odczucia, czasem graniczące z bólem, związane ze słyszeniem dźwięków. Zazwyczaj poczucie dyskomfortu pojawia się przy dźwięku o poziomie natężenia powyżej 90-100 dB.
Dla osób z nadwrażliwością słuchową nieprzyjemne mogą być znacznie cichsze dźwięki.
Jak rozpoznać nadwrażliwość słuchową u dziecka?
na dźwięk odkurzacza, suszarki czy karetki zatyka uszy, płacze, jest zaniepokojone
niechętnie chodzi na zajęcia grupowe
nie lubi chodzić na przedstawienia przedszkolne ze względu na hałas
bardzo szybko wychwytuje ciche dźwięki
źle reaguje nawet na stosunkowo ciche dźwięki jak skrzypienie drzwi, plusk wody, szelest albo nawet szmery
jest pobudzone w miejscu bogatym w bodźce dźwiękowe, w grupie, może prezentować wtedy zachowania trudne, agresywne
Co może powodować nadwrażliwość słuchowa u dziecka?
kłopoty z koncentracją
nadmierne pobudzenie
trudne zachowania
ataki złości
po powrocie do domu może być rozdrażnione, smutne, zmęczone
wieczorem może mieć kłopoty z zasypianiem
próbuje zagłuszyć dźwięki napływające ze środowiska hałasując, krzycząc
Jaka leczyć nadwrażliwość słuchową?
Istnieją różne metody terapeutyczne stosowane u dzieci z nadwrażliwością słuchową.
Są to m.in.: terapia Integracji Sensorycznej, terapia Johansena IAS, terapia Tomatisa i in. Dobór odpowiedniej metody uzależniony jest od objawów jakie występują u danego dziecka, od jego potrzeb, od wieku oraz od wielu innych, indywidualnych czynników.
Długość terapii u każdego dziecka to sprawa indywidualna. Pierwsze efekty terapii można zauważyć już po kilku miesiącach. Dzieci, u których wcześnie postawi się diagnozę i rozpocznie terapię, mają możliwość funkcjonować prawidłowo.
Terapia Integracji Sensorycznej ma na celu zintegrowanie wszystkich zmysłów.
Bazą do prawidłowego funkcjonowania wszystkich zmysłów jest system przedsionkowy, który odpowiada za ruch oraz system proprioceptywny, czyli czucie głębokie. Od tych systemów wychodzimy w terapii SI. Do ćwiczeń, w których wykorzystujemy podwieszany sprzęt taki jak huśtawki czy hamaki, jak również piłki, deskorolki i inne, dodajemy stymulacje słuchowe – różne zabawy z dźwiękami. Stymulując system przedsionkowy poprzez ruch w każdym możliwym kierunku w różnych pozycjach ciała, oddziałujemy pozytywnie na system słuchowy.
Terapie stricte słuchowe (Johansen, Tomatis) również dają pozytywne efekty w leczeniu nadwrażliwości słuchowej. W tych terapiach skupiamy się na oddziaływaniu na zmysł słuchu. Wybór odpowiedniej terapii należy dostosować indywidualnie do każdego dziecka.
Co mogę zrobić dla dziecka jako rodzic?
Warto jak najszybciej podjąć terapię, a do momentu poprawy w funkcjonowaniu, należy zapewnić dziecku warunki do komfortowego życiu wśród dźwięków. Warto dostosować środowisko dziecka do jego potrzeb, aby mogło prawidłowo się rozwijać.
Jak pomóc dziecku w szkole?
Nauczyciele powinni zadbać o to, aby dziecko z nadwrażliwością słuchową przerwy spędzało w sali lekcyjnej, a nie na głośnym korytarzu. Ochrona dziecka z nadwrażliwością słuchową przed przykrymi dla niego dźwiękami zaprocentuje w szkole – zmniejszony poziom stresu poprawi koncentrację na lekcjach. Dziecko będzie też mniej pobudzone czy agresywne. W niektórych przypadkach warto zastanowić się nad zaproponowaniem dziecku słuchawek wygłuszających.
Katarzyna Wysocka
Neurologopeda, Audiofonolog, Terapeuta Integracji Sensorycznej, Provider Johansen IAS, Pedagog Specjalny
5 rzeczy, które należy wiedzieć o nadwrażliwości słuchowej
Nie ma ani leków, ani operacji, które mogłyby wyleczyć nadwrażliwość słuchową. Istnieją jednak środki terapeutyczne, których celem jest wyeliminowanie dyskomfortu i poprawa jakości życia osób dotkniętych hiperakuzją. Jednym z nich jest terapia dźwiękowa podczas snu.
Nasz mózg nigdy się nie wyłącza. Dzięki temu można wykorzystać sen, aby przeprowadzić terapię w celu odwrażliwienia za pomocą białego szumu. Działa to w następujący sposób: osoba z zaburzeniem zostaje wystawiona podczas snu na działanie cichego, przyjemnego dźwięku bez słuchawek, ponieważ celem jest zmieszanie go z odgłosami otoczenia.
Podczas snu mózg uczy się, że dźwięki o tej intensywności nie są szkodliwe. Głośność należy powoli zwiększać do momentu, aż całkowicie przestanie przeszkadzać.
Hiperakuzja to nadwrażliwość słuchowa. Jeżeli opisane tutaj sytuacje nie są dla Ciebie obce, poszukaj specjalisty, który postawi diagnozę i będzie mógł rozpocząć leczenie choroby. Pozwoli to na opanowanie zaburzenia i prowadzenie normalnego życia.
키워드에 대한 정보 nadwrażliwość na dzwięki u dziecka
다음은 Bing에서 nadwrażliwość na dzwięki u dziecka 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Nadreaktywność słuchowa
- integracjasensoryczna
- nadreaktywnoscsluchowa
- zaburzeniasi
- terapis
- sandrakrajczy
- sipoznan
- przetwarzaniesesnoryczne
- problemydziecka
- terapiapoznan
Nadreaktywność #słuchowa
YouTube에서 nadwrażliwość na dzwięki u dziecka 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Nadreaktywność słuchowa | nadwrażliwość na dzwięki u dziecka, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
